Ο ΑΓΙΣ Της Ερήμου

 

Τον Γνώρισα γύρο στο 1995 όταν έπιασα δουλειά στο μαγαζί του, Ωραίος τύπος έλεγα στην αρχή, σιγά σιγά γνωριστήκαμε καλλίτερα  είδε πως έχω αγάπη για της μηχανές για τους αγώνες και πως σεβόμουν τον κόσμο.

 Ανοίχτηκε μου έλεγε πράγματα διάφορα,  Μου έλεγε κάποτε για έναν δημοσιογράφο Ειδικού τύπου : " Δεν είναι το τι λέει, αλλά πως το λέει, όπου καμιά φορά καταντάει γραφικός, αλλά το γραφικός δεν σημαίνει πως λέει ψέματα, αλήθειες λέει χωρίς περικοκλάδες, και στρογγυλεμένες γωνιές" 

Μέσο του Άγη γνώρισα πολύ κόσμο στο χώρο της μοτοσυκλέτας άλλοι εν ζωή και άλλοι όχι, όλοι τους αξιόλογοι άνθρωποι.

 Με ορμήνευε για της καταστάσεις της ζωής αλλά και των αγώνων, γνώρισα την οικογένεια του  τους φίλους του (όχι όλους), αλλά όλους όσους ήξερα τον αγαπούσαν πολύ γιατί ήταν πρόσχαρος  και φιλότιμος άνθρωπος.

Η αγάπη του για αγώνες ήταν παντού εμφανή, τα κύπελα του  φωτογραφίες στον τοίχο, αλλά ήταν και εγκρατής, τα αποκόμματα από της εφημερίδες που τον έλεγαν "Άγι της ερήμου" τα είχε κριμένα για τους φίλους του μόνο, και μέχρι τώρα δεν το διαλαλούσε, καμιά φορά που έκανα αναφορά και εγώ δεν έλεγα ποιος είναι γιατί δεν του άρεσε.

Sportsman μέχρι τελευταία στιγμή  είχε ένα WR 500 cross country φτιαγμένο  εργοστασιακό 660. μάκραινε χέρια αυτό το πράγμα , τώρα ένα ποιο καινούργιο,  αλλά ακόμα έτρεχε στα βουνά με τους φίλους του, τον πέτυχα στα Μέγαρα στο Enduro παλαιμάχων, τον βρήκα τηλεφωνικά κάπου σε κάτι βουνά μαζί με άλλους φίλους, να κάνει Enduro, και χαιρόμουν που ακόμα ΖΟΥΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ωραία, παρά της αντιξοότητες που του έκατσαν. 

Αυτός ήταν ο Άγις Της Ερήμου.

Ο Αγις Λεόπουλος.

Αντίο Φίλε μου Άγι  θα σε θυμάμαι για πάντα.

Για αυτό που ήσουν Άνθρωπος